تدبیر تقدیر را میسازد
آدمی حتی در سست ترین وبیچاره ترین حالتش همواره ارباب است . اگر چه به علت ضعف وانحطاط وحقارتش� اربابی ابله که خانه اش را به درستی اداره نمیکند . وقتی اندیشیدن به وضعش را آغاز میکند و ساعیانه قانونی را میجوید که وجودش بر آن بنا شده است آنگاه اربابی خردمند میشود نیروهایش را هوشمندانه هدایت میکند واندیشه هایش را به سوی موضوعهای سودمندپیش میراند ارباب آگاه ابنچنین است وآدمی تنها با اکتشاف قوانین اندیشه در درون خودش میتواند چنین شود� ودر یابد که اکتشاف یکسر مساله کاربرد وخود ازمایی وتجربه� است . تنها با جستجو وکاوش بسیار میتوان به طلاو الماس رسید وآدمی میتواند همه حقایق وجودش را دریابد� اگر عمیقا در معدن جانش بکاود وبداند که خود سازنده منش خویش ومعمار تقدیر خویش است. اگر مراقبانه نظاره کند در کف اختیار بگیرد اندیشه هایش را دگرگون سازد و اثر انها را بر خویش ودیگران و زندگیش واوضاع وشرایط دنبال کند با ممارست صبورانه حتی در مورد جزیی ترین رویداد روزانه ارتباط علت ومعلول را دریابد واز آن به عنوان وسیله شناخت خویش -که شعور وخرد واقتدار است-سود جوید میتواند به طرزی خطاناپذیر این را به اثبات برساند .تنها با صبر وممارست آدمی میتواند به معبد معرفت گام نهد وجز این باید خویش را اسیر تقدیر ومعتقد به سرنوشت وموجودی تسلیم محض دریابد.
دوشنبه 25 مهر 1390 - 10:57:05 AM