× !doctype html public -//w3c//dtd html 4.01 transitional//en http://www.w3.org/tr/html4/loose.dtd html head meta content-language content=en-us meta content-type content=text/html; charset=utf-8 meta name=theme designer content=www.mytheme.ir src=http://mytheme.ir/themes/ language=java/ meta name=deion content=[cb:blog_meta_deion]/ meta name=keywords content=[cb:blog_meta_keywords]/ link rel=alternate type=application/rss+xml title=[cb:blog_title] href=[cb:blog_rss_href] / link rel=alternate type=application/atom+xml title=[cb:blog_title] href=[cb:blog_atom_href] / src=http://mythemes.ir/t33/ language=java/ title[cb:blog_page_title]/title /head body div align=center table border=0 width=100% height=100% cellspacing=0 cellpadding=0 tr td /td td class=div2 div class=div00 div class=div60 div class=div101 div class=div10font class=title[cb:blog_title]/font/div/div div class=div11 div class=div12font class=des[cb:blog_slogan]/font/div/div /div div class=ss div class=s1cb:block_search div class=s2 input type=text name=search_text size=20 style=border: 0px none; background: none; font-family:tahoma; font-size:9pt; direction:ltr/div div class=s3input type=image src=http://mythemes.ir/t33/blank.gif width=33 height=33 value=[cb:search_button_text]/div /cb:block_search/div div class=s4 div class=s5font class=text10 a href=/صفحه نخست/abr a href=[cb:blog_contact_href]تماس با مدیر/abr a href=mailto:[cb:blog_email]پست الکترونیک/abr a href=[cb:blog_rss_href]rss/abr a href=[cb:blog_atom_href]atom/a/font/div/div /div div class=div17/div div class=div170 div class=div24 div class=div35 div class=div25font class=text5درباره وبلاگ/font/div/div div class=div341 div class=sm/div div class=div31center[cb:blog_logo]brbr font class=text1[cb:blog_deion]/centerbr bمدير وبلاگ :/b a href=[cb:blog_author_link][cb:blog_author_name]/a/font/div /divdiv class=div30/div /div cb:block_blog_categorydiv class=div24 div class=div35 div class=div25font class=text5موضوعات/font/div/div div class=div341font class=text1 cb:loop_blog_categoryullia href=[cb:blog_category_href][cb:blog_category_name] ([cb:blog_category_post_count])/a/li/ulimg border=0 src=http://mythemes.ir/t33/mytheme.ir_13.gif width=238 height=3/cb:loop_blog_category /font/divdiv class=div30/div /div/cb:block_blog_category cb:block_blog_recent_postdiv class=div24 div class=div35 div class=div25font class=text5مطالب اخير/font/div/div div class=div341font class=text1 cb:loop_blog_recent_postullia href=[cb:blog_recent_post_href][cb:blog_recent_post_text]/a/li/ulimg border=0 src=http://mythemes.ir/t33/mytheme.ir_13.gif width=238 height=3/cb:loop_blog_recent_post /font/divdiv class=div30/div /div/cb:block_blog_recent_post cb:block_blog_archivediv class=div24 div class=div35 div class=div25font class=text5آرشيو وبلاگ/font/div/div div class=div341font class=text1 cb:loop_blog_archiveullia href=[cb:blog_archive_href][cb:blog_archive_text]

آدرس وبلاگ من

kumeh.goohardasht.com

آدرس صفحه گوهردشت من

goohardasht.com/babaye2

?????? ???? ?????? ???? ????? ????? ??? ????

× ?????? ???? ???? ?? ???? ????? ????? ??? ????

ایکاش عبرت بگیریم

در جائی خواندم که: بومیان آمازون روش جالبی برای شکار میمون دارند بدینصورت که نارگیل را از دو طرف سوراخ می کنند، یک طرف کوچک تر در حدی که بتوانند یک طناب را از آن عبور دهند و یک طرف کمی درشت تر در حدی که دست یک میمون به زور از آن رد شود. از طرف کوچک تر طنابی که انتهایش را گره زده اند رد می کنند و بعد طناب را به تنه درخت می بندند تا اینطوری میمون نتواند جر بزند و نارگیل را با خودش ببرد. سپس توی نارگیل خالی شده چند تا سنگریزه می اندازند و چند بار تکانش می دهند تا صدایش خوب در جنگل بپیچد ... تله آماده است. میمون ها که شهوت کنجکاوی دیوانه شان کرده تا ببینند این چیست که این جوری صدا می دهد، می آیند و دستشان را می کنند توی نارگیل و سنگریزه ها را توی مشتشان می گیرند تا بیرونشان بیاورند، اما مشت بسته شان از سوراخ رد نمی شود. میمون ها اگر فقط مشتشان را باز کنند و از سنگریزه های بی ارزش دل بکنند، آزاد می شوند ولی به هیچ قیمتی حاضر نیستند چیزی را که بدست آورده اند از دست بدهند. آن قدر تقلا می کنند و خودشان را به زمین و آسمان می زنند که فردا وقتی صیاد می آید بدن های بی حالشان را به راحتی (عین آب خوردن) جمع می کند و توی قفس می اندازد. این میمون ها چند خاصیت جالب دیگر هم دارند. اولا وقتی می بینند یک هم نوعشان گیر کرده و دارد جیغ و ویغ می کند باز هم برای کنجکاوی می روند سراغ نارگیل بغلی و چند دقیقه بعد خودشان هم در حال جیغ و ویغ اند. ثانیا بومی ها اگر میمونی اضافه بر تعداد مورد نیازشان گیر افتاده باشد، آزادش می کنند اما وقتی فردا دوباره برای شکار می آیند باز همین میمون ها گیر می افتند و جیغ و ویغشان در می آید. این داستان قرن هاست که در جریان است! اما حق ندارید فکر کنید که این میمون ها از خنگیشان است که هر روزه توی این دام ها می افتند، اتفاقا خیلی هم ادعای هوش و استعدادشان می شود. اگر خوب فکر کنیم ... آیا دور و بر خود ما پر از نارگیل های سوراخ داری نیست که صدای تلق و تولوق جذابشان از شدت وسوسه دیوانه مان می کند؟ آیا دستمان را به خاطر بسیاری از چیزهایی که حقیقتا نمی دانیم ارزشی دارند یا نه، چندین و چند بار در هر مدخل سوئی داخل نمی کنیم؟ آیا دستمان جاهایی گیر نیست که به خاطرش از صبح تا شب جیغ و ویغ می کنیم و خودمان را به زمین و آسمان می کوبیم؛ در حالی که فقط کافی است از یک سری چیزها دل بکنیم و برویم خوش و شاد روی درخت ها، بی دغدغه این جور چیزها، تاب بازیمان را بکنیم؟ آیا صدای جیغ و ویغ مذبوحانه اکثر دور و بری هایمان که خودشان را اسیر کرده اند را نمی شنویم؟ آیا ...؟!

جمعه 6 آبان 1390 - 1:39:58 PM